Używamy plików cookie, aby pomóc użytkownikom w sprawnej nawigacji i wykonywaniu określonych funkcji. Szczegółowe informacje na temat wszystkich plików cookie odpowiadających poszczególnym kategoriom zgody znajdują się poniżej.
Pliki cookie sklasyfikowane jako „niezbędne” są przechowywane w przeglądarce użytkownika, ponieważ są niezbędne do włączenia podstawowych funkcji witryny....
Niezbędne pliki cookie mają kluczowe znaczenie dla podstawowych funkcji witryny i witryna nie będzie działać w zamierzony sposób bez nich. Te pliki cookie nie przechowują żadnych danych umożliwiających identyfikację osoby.
Funkcjonalne pliki cookie pomagają wykonywać pewne funkcje, takie jak udostępnianie zawartości witryny na platformach mediów społecznościowych, zbieranie informacji zwrotnych i inne funkcje stron trzecich.
Analityczne pliki cookie służą do zrozumienia, w jaki sposób użytkownicy wchodzą w interakcję z witryną. Te pliki cookie pomagają dostarczać informacje o metrykach liczby odwiedzających, współczynniku odrzuceń, źródle ruchu itp.
Wydajnościowe pliki cookie służą do zrozumienia i analizy kluczowych wskaźników wydajności witryny, co pomaga zapewnić lepsze wrażenia użytkownika dla odwiedzających.
Reklamowe pliki cookie służą do dostarczania użytkownikom spersonalizowanych reklam w oparciu o strony, które odwiedzili wcześniej, oraz do analizowania skuteczności kampanii reklamowej.
Nagie, betonowe ściany dawnej elektrowni, która jest częścią Galerii Arsenał w Białymstoku, są niesamowitym tłem dla wystawy autorstwa Augustasa Serapinasa. Wileński artysta, poprzez swoją wystawę „Sosna, świerk i osika”, nawiązującą do rodzimych gatunków lasów występujących na pograniczu Polski i Litwy, zwraca uwagę na problemy regionalnej architektury drewnianej. Chociaż Podlasie jest jednym z nielicznych regionów w kraju, gdzie tradycyjna architektura drewniana się zachowała, jej los jest zagrożony. Na potrzeby wystawy Serapinas rozłożył na części trzy drewniane budynki – kuźnie i spichlerz pochodzące z Podlasia oraz przetransportowany z rodzinnej Litwy porzucony dom mieszkalny – łącząc je w jedną instalację.
Te budowle cechują się praktycznością wykonania; są mobilne i modułowe. Drewniane belki, z których się składają, można dowolnie łączyć, co postanowił wykorzystać Serapinas. Artysta stworzył z nich rodzaj labiryntu, w którym jednocześnie można być wewnątrz i na zewnątrz. Zygzakowate struktury kontrastują z surową betonową halą, w której zorganizowano wystawę.
W kolejnym odcinku z serii podcastów „Holistic Heritage” dr Katarzyna Jagodzińska i John Beauchamp w rozmowie z Augustasem Serapinasem oraz Matthew Postem, kuratorem i pomysłodawcą wystawy, zastanawiają się nad sytuacją zagrożonej drewnianej architektury wernakularnej na Podlasiu i okolicach. Coraz częściej tworzone z sosnowych, świerkowych i osikowych belek domy znikają z krajobrazu tutejszych wsi i miast. Część z nich niszczeje, inne są sprzedawane na drewno lub przebudowywane, zatracając swój pierwotny wygląd. Nieraz płoną, robiąc miejsce nowym inwestycjom. Czy ich los jest przesądzony?
Serdecznie zachęcamy do wysłuchania naszego podcastu, w którym zadajemy ważne pytania o znaczenie tej architektury, jej wymiar kulturowy i estetyczny oraz możliwość ochrony, zachowania i adaptacji do nowych funkcjach tego dziedzictwa. Idealnym dopełnieniem naszej rozmowy będzie wizyta w Białymstoku. Wystawę „Sosna, świerk i osika” można oglądać do 2 marca 2025 roku. Serdecznie polecamy! Temat i pytania pozostaną jednak aktualne również wtedy, gdy wystawy już nie będzie.
W podcaście wspominamy o skansenie Koźliki, który odwiedziliśmy w ramach serii „Ukrainian Heritage Spotlight”: więcej informacji można znaleźć tutaj.