Zasoby

Historyczne Studia nad Europą Środkową [Historical Studies on Central Europe] (HSCE) to czasopismo wydawane przez Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Eötvös Loránd w Budapeszcie. HSCE to nowy periodyk historyczny, którego pierwszą serią jest rocznik Annales Universitatis Scientiarum Budapestinensis de Rolando Eötvös nominatae Sectio Historica. Zgodnie ze swoim multidyscyplinarnym charakterem, HSCE jest przeznaczone dla autorów z różnych dziedzin badań historycznych w szerokim, interdyscyplinarnym duchu, w tym etnologii i archeologii. Zgodnie ze swoją nazwą, czasopismo koncentruje się na historii Europy Środkowej: regionie skrzyżowań i punktów spotkań, gdzie na przestrzeni wieków w szczególny sposób oddziaływały na siebie różne grupy etniczne, wyznania, tradycje i podmioty polityczne. Ponieważ definicja regionu różni się w zależności od wieku i dyscypliny (może oznaczać imperium Habsburgów, terytorium rozciągające się od Morza Bałtyckiego do Adriatyku lub od obszarów niemieckojęzycznych po Bałkany), HSCE oferuje forum dla refleksyjnych interpretacji tego regionu. Oprócz opracowań, które dotyczą konkretnie historii regionu, redaktorzy przyjmują artykuły, które mają znaczenie metodologiczne i / lub teoretyczne dla badania procesów historycznych. Zgodnie z koncepcją redakcji, każdy numer składa się z trzech do pięciu bloków tematycznych, z których każdy zawiera od dwóch do czterech opracowań. HSCE jest również otwarte na publikowanie indywidualnych artykułów. Redaktorzy zobowiązali się do stworzenia kolumny dla recenzji zarówno z krótszymi jak i polecanymi recenzjami książek, a także do artykułów przeglądowych krytycznie podchodzących do najnowszych publikacji naukowych. Ponadto periodyk publikuje regularne raporty na temat bieżących projektów badawczych w celu rozpowszechniania informacji o projektach realizowanych w Europie Środkowej. Co więcej, HSCE zamierza zbudować interdyscyplinarną platformę służącą wzmocnieniu dialogu i rozpowszechnianiu nowych odkryć i ustaleń dotyczących Europy Środkowej, regionu, którego wyniki badań mają ograniczony obieg w międzynarodowej nauce ze względu na bariery językowe, a także dlatego, że na badania silny wpływ mają narracje narodowe. Cel ten jest wspierany przez fakt, że HSCE jest czasopismem o otwartym dostępie, wydawanym dwa razy w roku i dostępnym zarówno w formie drukowanej, jak i internetowej.

„W imię socjalizmu, w cieniu monarchii: powojenna opieka nad zabytkami w Europie Środkowej” [In the Name of Socialism, in the Shadow of the Monarchy: Post-War Monument Care in Central Europe], Kristina Uhlíková, Jakub Bachtík, Tereza Johanidesová (red.); Publikacja bada podejście do dziedzictwa architektonicznego i urbanistycznego, rozwój ochrony dziedzictwa oraz jego najważniejsze tematy w Europie Środkowej po 1945 roku, obszarze, na którym perspektywy konserwatorów i historyków zderzały się w obliczu burzliwych zmian politycznych i społecznych. Książka powstała na bazie konferencji na ten sam temat, która odbyła się w 2021 roku. Prezentując szeroko pojęty wkład w dyscyplinę oraz szczegółowe eksploracje poszczególnych tematów poprzez indywidualne przykłady zabytków i studia przypadków, zarysowuje aktualny stan wiedzy na temat powojennej opieki nad zabytkami w Europie Środkowej. Praga 2022: Artefactum i Narodowy Instytut Dziedzictwa; DOI: 10.54759/artefactum.2023.01.782; ISBN 978-80-88283-78-2

„Research for CULT Committee – Protecting Cultural Heritage from Armed Conflicts in Ukraine and Beyond [Ochrona dziedzictwa kulturowego przed konfliktami zbrojnymi na Ukrainie i poza jej granicami]” bada, w jaki sposób dziedzictwo kulturowe może być lepiej chronione przed skutkami konfliktów zbrojnych na Ukrainie i poza jej granicami. Studium obejmuje analizę obowiązującego prawa międzynarodowego i ram politycznych oraz praktyki kluczowych międzynarodowych podmiotów na Ukrainie, jak również w poprzednich konfliktach. W zakończeniu przedstawiono zestaw konkretnych zaleceń dla UE i jej państw członkowskich dotyczących wzmocnienia ochrony dziedzictwa kulturowego przed skutkami konfliktów zbrojnych, teraz i w przyszłości. Komisja Kultury i Edukacji Parlamentu Europejskiego, Departament Polityki Strukturalnej i Spójności, Dyrekcja Generalna ds. Polityki Wewnętrznej, Bruksela, 2023, Autor zewnętrzny: Evelien CAMPFENS, Andrzej JAKUBOWSKI, Kristin HAUSLER & Elke SELTER, z wkładem: Kateryna BUSOL, Elmira ABLYALIMOVA-CHYIHOZ, Dmytro KOVAL & Denys YASHNYI

W wyniku wojny na Ukrainie UNESCO zmobilizowało się do potępienia przemocy wobec dziennikarzy, promowania znaczenia, a tym samym ochrony instytucji kulturalnych, a także pracy na rzecz utrzymania edukacji w celu zapewnienia włączającej i sprawiedliwej edukacji wysokiej jakości oraz promowania możliwości uczenia się przez całe życie na Ukrainie. W związku z tym, że 24 lutego 2023 roku minął rok od rozpoczęcia wojny, UNESCO podsumowuje swoje działania w dziedzinie kultury, edukacji, komunikacji i informacji. Niniejszy materiał prasowy przedstawia środki nadzwyczajne wdrożone przez UNESCO, a także kolejne etapy pracy UNESCO na Ukrainie, w szczególności w ramach przygotowań do odbudowy kraju. Materiał prasowy zawiera również część poświęconą ochronie ukraińskiego dziedzictwa kulturowego oraz ukraińskich dzieł sztuki.

„Rekomendacja Warszawska w sprawie odbudowy i rekonstrukcji dziedzictwa kulturowego” [The Warsaw Recommendation on Recovery and Reconstruction of Cultural Heritage] powstała podczas międzynarodowej konferencji „Wyzwania związane z odbudową światowego dziedzictwa” [The Challenges of World Heritage Recovery] w 2018 roku. Dokument zawiera najważniejsze zagadnienia dotyczące odbudowy zniszczonych obiektów kultury. Rekomendacja powstała przy udziale UNESCO, ICOMOS, ICCROM, UNISDR, Banku Światowego, Światowego Sojuszu na rzecz Przeciwdziałania Kryzysom Miejskim oraz przedstawicieli wszystkich regionów świata. Warszawa: Narodowy Instytut Dziedzictwa; 2018, 2022

Raport „Zachować kulturę Ukrainy” (Luty 2022 – Grudzień 2022) powstał jako podsumowanie działań prowadzonych przez Polskie Centrum Pomocy dla Kultury na Ukrainie działającego w ramach struktury Narodowego Instytutu Dziedzictwa Kulturowego (NID). To jedno z pierwszych opracowań, które w sposób kompleksowy przedstawia problematykę zniszczeń dziedzictwa kulturowego i wskazuje na konieczność podjęcia przez wspólnotę międzynarodową działań w celu skuteczniejszej ochrony kultury w czasie konfliktu zbrojnego.